„Nigdy nie oddawaj siebie w całości.
Zostaw jakiś fragment tylko dla siebie. Drobną tajemnicę. Swój mały, prywatny świat, do którego zawsze będziesz mogła uciec, kiedy żadne dłonie nie będą mogły ochronić Cię przed chłodną rzeczywistością.
Zawsze będziesz mogła tam się schować, kiedy poczujesz, że Twoje serce musi odpocząć. Kiedy będziesz musiała odetchnąć od zanieczyszczonego brutalnością świata. To ogromna umiejętność, umieć się oddać komuś, jednocześnie pozostawiając przestrzeń, o której nie ma pojęcia nikt.”
~ Aleksandra Steć
„Daleko na morzu woda jest tak błękitna jak płatki najpiękniejszych bławatków i tak przezroczysta jak najczystsze szkło, ale jest bardzo głęboka, tak głęboka, że jej dna nie sięga żadna kotwica; trzeba by ustawić wiele wież kościelnych jedne na drugich, aby sięgnęły od dna aż ponad wodę. Tam na dole mieszka lud morski.
Ale nie myślcie, że jest tam tylko nagie, piaszczyste dno, nie – rosną tam najpiękniejsze drzewa i rośliny o łodygach i liściach tak giętkich, że poruszają się przy najlżejszym ruchu wody tak jak żywe stworzenia. Wszystkie ryby małe i duże przemykają pomiędzy gałęziami jak ptaki w powietrzu. W najgłębszym miejscu stoi zamek króla mórz, mury ma z koralu, wysokie spiczaste okna z najczystszego bursztynu, a dach tworzą muszle, które otwierają się i zamykają, w miarę jak faluje woda; wygląda to prześlicznie, bo w każdej muszli znajdują się promienne perły, jedna jedyna byłaby już skarbem w koronie królewskiej (…).”
~ Hans Christian Andersen 'Mała syrenka’
